بریده‌ای از کتاب کشفم کن اثر طاهره مافی

just a reader

just a reader

7 روز پیش

بریدۀ کتاب

صفحۀ 146

امید. مثل یک قطره عسل است، دشتی از لاله که به وقت بهار می‌شکفد. باران با طراوت است، قولی که زمزمه می‌شود، آسمان بی ابر، همان علامت سجاوندی درست و بی‌نقص پایان جمله. و تنها چیزی که در این دنیا سرپا نگه ام می دارد.

امید. مثل یک قطره عسل است، دشتی از لاله که به وقت بهار می‌شکفد. باران با طراوت است، قولی که زمزمه می‌شود، آسمان بی ابر، همان علامت سجاوندی درست و بی‌نقص پایان جمله. و تنها چیزی که در این دنیا سرپا نگه ام می دارد.

161

23

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.