بریده‌ای از کتاب The Book of Laughter and Forgetting اثر میلان کوندرا

در فوریه ۱۹۴۸، کلمنت گوتوالد(رهبر حزب کمونیست)، از بالکن کاخ باروک در پراگ مقابل دیدگان صدها هزار نفر از همشهریان خود نمایان شد. این لحظه‌ای تاریخی برای چک بود. لحظه‌ای که در هر هزار سال یک بار رخ می‌دهد. رفقای گوتوالد نیز روی بالکن دیده می‌شدند و کلمنتیس در کنار او ایستاده بود. برف می‌بارید و هوا به شدت سرد بود. گوتوالد سر برهنه بود و کلمنتیس از روی دلسوزی، کلاه خز خود را از سرش برداشت و روی سر گوتوالد گذاشت. صدها عکس از گوتوالد با کلاه خز در کنار کلمنتیس توسط عکاسان حزب گرفته و منتشر شد. در آن ثانیه‌ها چکسلواکی کمونیستی متولد گردید. آن عکس در صفحه‌ی ابتدایی کتاب‌های مدرسه‌ی کودکان جای گرفت. تنها چهارسال بعد، کلمنتیس به خیانت محکوم و اعدام شد. پس از اعدام او، بخش تبلیغات حزب دست به ویرایش آن عکس برد و کلمنتیس را از عکس حذف کرد. پس از ویرایش تاریخ، در آن عکس فقط گوتوالد دیده می‌شد و کلمنتیس درون عکس جای خود را به دیوار کاخ داده بود. از کلمنتیس در تاریخ تنها کلاه خزش بر سر گوتوالد به یادگار ماند.