بریده‌ای از کتاب تاسیان اثر هوشنگ ابتهاج

بریدۀ کتاب

صفحۀ 52

از تپیدن باز می ماند دل خوش باورم در خیال این که شاید... شاید آن اشکِ نهان بود در خلوت سرای سینه ات یادآورم!

از تپیدن باز می ماند دل خوش باورم در خیال این که شاید... شاید آن اشکِ نهان بود در خلوت سرای سینه ات یادآورم!

3

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.