بریده‌ای از کتاب جنگل پنیر اثر فرشته احمدی
1403/12/3
2.0
1
صفحۀ 48
مانده بود و تباهی بقیه را می‌نگریست. نمی‌توانست از سالم ماندش خوشحال باشد زیرا تا سال های سال محکوم بود به تنها زیستن.
مانده بود و تباهی بقیه را می‌نگریست. نمی‌توانست از سالم ماندش خوشحال باشد زیرا تا سال های سال محکوم بود به تنها زیستن.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.