بریده‌ای از کتاب انسان در جستجوی معنا اثر ویکتور امیل فرانکل
6 روز پیش
صفحۀ 75
ما که در اردوگاه کار اجباری زندگی میکردیم ، مردانی را به یاد می آوریم که کلبه به کلبه سر میزدند و دیگر زندانیان را دلداری میدادند و حتی آخرین تکه نان خود را به آنان میبخشیدند ، هرچند تعداد این افراد کم بود ، اما همین تعداد کم هم نشان میداد که میتوان همه چیز را انسان گرفت مگر یک چیز ؛ آزادی انسان در انتخاب رفتارش در هر شرایط و نیز انتخاب راه خود .
ما که در اردوگاه کار اجباری زندگی میکردیم ، مردانی را به یاد می آوریم که کلبه به کلبه سر میزدند و دیگر زندانیان را دلداری میدادند و حتی آخرین تکه نان خود را به آنان میبخشیدند ، هرچند تعداد این افراد کم بود ، اما همین تعداد کم هم نشان میداد که میتوان همه چیز را انسان گرفت مگر یک چیز ؛ آزادی انسان در انتخاب رفتارش در هر شرایط و نیز انتخاب راه خود .
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.