بریده‌ای از کتاب توکل اثر آستان قدس رضوی
1403/7/1
4.7
12
صفحۀ 21
مثل انسانی که توکل می‌کند شبیه همان پر کاهی‌است که خودش را در جریان باد رها می‌کند و از اراده خودش خارج می‌شود و خودش را به خدا می‌سپارد تا خدا به هر شکلی که صلاح می‌داند امور را پیش ببرد. این فرد آرامش مطلق دارد.
مثل انسانی که توکل می‌کند شبیه همان پر کاهی‌است که خودش را در جریان باد رها می‌کند و از اراده خودش خارج می‌شود و خودش را به خدا می‌سپارد تا خدا به هر شکلی که صلاح می‌داند امور را پیش ببرد. این فرد آرامش مطلق دارد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.