بریده‌ای از کتاب زیستن برای آفریدن (خاطرات مدیریتی محمدرضا نعمت زاده از نیمکت مدرسه تا صندلی وزارت) اثر محمدرضا مودودی

تردیدی نیست که هر صعودی دردناک و دشوار است، اما دردناک‌تر و وحشتناک‌تر از آن سقوط از ارتفاع است و هر چه ارتفاع بیشتر باشد، وحشت از سقوط آن نیز افزون‌تر خواهد بود. چرا که هر گام به سوی آسمان تخلفی است از قانون جاذبه زمین که مجازاتی سنگین، تهدیدش می‌کند. اما ارزش صعود فقط به فتح قله‌ها نیست که اگر چنین می‌بود ابزارهای هوانوردی می‌توانستند هر کسی را بر فراز بالاترین قله بنشانند و او را شایسته تحسین و تکریم گردانند. بلکه رنج سفر و پذیرش خطر است که به فتح قله‌های مرتفع ارزش می‌بخشد و کوهنوردانِ ماجراجو را شایسته اعتنا و تشویق می‌گرداند. رنج، تضمینی است بر موفقیت و آنکه رنج می‌کشد، نابودی نمی‌شود. چرا که در مسیر این رنج است که انسان مهارت و شهامت رویارویی با مشکلات و شرایط نامساعد را که فراتر از خواست و اراده‌اش بر وی تحمیل می‌شوند، باز می‌یابد و می‌آموزد که هر چه رنج بزرگتر، نتیجه، مطلوب‌تر و ارزشمندتر خواهد بود.