بریدۀ کتاب

اگر هراس را به درون خود راه دهی،اگر آن را مانند یکی از پیراهن های آشنایت بپوشی،می توانی به خودت بگویی:《 بسیار خوب،این ترس است. مجبور نیستم بگذارم بر من چیره شود.آن را به همان شکلی که هست میبینم.》 درباره تنهایی هم همین مطلب صادق است: دست می کشید.می گذارید تا اشکتان سرازیر شود.بعد می توانید بگویید: 《 بسیار خوب،این لحظات تنهایی من بود.از تنهایی نمی ترسم.اما حالا می خواهم این احساس تنهایی را به کنار بگذارم و به این توجه کنم که احساسات دیگری نیز در این دنیا وجود دارد.می خواهم آن ها را نیز تجربه کنم.》