بریده‌ای از کتاب شور زندگی: ماجرای زندگی ونسان وان گوگ نقاش هلندی اثر اروینگ استون

مهم این نیست که دنیا چه می‌اندیشد، رامبرانت می‌بایست نقاشی بکند، مهم نبود که خوب نقاشی کند یا بد؛ نقاشی نیرویی بود که او را به‌عنوان بشر زنده نگاه می‌داشت. ونسان، ارزش اساسی هنر در بیانی است که به هنرمند می‌دهد. رامبرانت در تکمیل آنچه مقصود زندگی خود می‌دانست کوشید. همین کافی بود که به او حق دهد حتی اگر هنرش بی‌ارزش می‌بود، توفیقش در زندگی هزاران بار بیشتر از ان بود که ثروتمندترین تاجر آمستردام باشد.