بریدۀ کتاب
1403/1/3
صفحۀ 229
خسته بودم. دلم مثل آسمان گرفته بود؛ بهانه‌ای می‌خواست برای گریه کردن. بهانه‌ای که خدا را خوش بیاید و ناشکری نباشد. بهانه‌ای که ارزشش را داشته باشد؛ مثلا روضه‌ی علی‌اکبر حضرت حسین (علیه‌السلام)
خسته بودم. دلم مثل آسمان گرفته بود؛ بهانه‌ای می‌خواست برای گریه کردن. بهانه‌ای که خدا را خوش بیاید و ناشکری نباشد. بهانه‌ای که ارزشش را داشته باشد؛ مثلا روضه‌ی علی‌اکبر حضرت حسین (علیه‌السلام)
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.