بریده‌ای از کتاب روش نقد: نقد مکتب ها - آرمان ها: آزادی اثر علی صفایی حائری
8 ساعت پیش
صفحۀ 60
آنها که به آزادی رسیده‌اند و از اسارتِ جلوه‌ها و هوس‌ها و حرف‌ها رهیده‌اند... نه این که غذا نخورند و لذت نبرند و کیف نکنند که این کارها را دارند، اما دیدشان عوض شده و از سطح غریزه آزاد شده‌اند. آنچه را که نیاز دارند و کمبود دارند می‌خورند، نه آنچه هوس کرده‌اند و می‌خواهند. و این نیاز را، محدود به لحظه نمی‌کنند که در طول راهشان و در مدت ادامه‌شان، در این مجموعه آن را منظور می‌دارند. اینها لذتشان در کنار وظیفه‌هاشان سبز می‌شود. اینها که به این آزادی می‌رسند، تضاد خدا و خرما برایشان حل می‌شود؛ چون خدا برای آنها شیرین می‌شود، شیرین‌تر از خرما و خرماها در دهانشان زهر می‌شود و این لقمه‌های کوچک تحریکشان نمی‌کند.
آنها که به آزادی رسیده‌اند و از اسارتِ جلوه‌ها و هوس‌ها و حرف‌ها رهیده‌اند... نه این که غذا نخورند و لذت نبرند و کیف نکنند که این کارها را دارند، اما دیدشان عوض شده و از سطح غریزه آزاد شده‌اند. آنچه را که نیاز دارند و کمبود دارند می‌خورند، نه آنچه هوس کرده‌اند و می‌خواهند. و این نیاز را، محدود به لحظه نمی‌کنند که در طول راهشان و در مدت ادامه‌شان، در این مجموعه آن را منظور می‌دارند. اینها لذتشان در کنار وظیفه‌هاشان سبز می‌شود. اینها که به این آزادی می‌رسند، تضاد خدا و خرما برایشان حل می‌شود؛ چون خدا برای آنها شیرین می‌شود، شیرین‌تر از خرما و خرماها در دهانشان زهر می‌شود و این لقمه‌های کوچک تحریکشان نمی‌کند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.