بریده‌ای از کتاب عوامل رشد، رکود، انحطاط اثر علی صفایی حائری

شــکر، بــه معنــای به جریان انداختــن داده هــای او در راهــی اســت کــه او �ِݭݧݨؤ�ݧݨنݨْ �شَكَرْ�ُتمْ َ می خواهــد. ایــن جریــان باعــث زیادتیِ خودِ انســان می شــود: < لݠ لَاَرنٖݪ�ݫݬیدَݦݨ�ݧݩَّنكُمْ>.1 تعبیر این نیست: لَاَرنٖݪ�ݫݬیدَݦݨ�ݧݩَّن �ِنعمَ�َتكُم؛ نعمت را زیاد نمی کنند؛ بلکه خود انســان زیاد می شــود. درنتیجه می تواند به آنچه دارد، جهت بدهد و به مقصد برســاند تا هســتی پای او باشــد، نه بار او