بریدۀ کتاب

و امام حسین(ع) بر سر قبر برادر چنین فرمود: یا ابا محمد، خدا تو را رحمت کند. تو یاور حق بودی و در کناره‌ی پرتگاه‌های باطل به بهترین صورت گام بر‌می‌داشتی. تو مسائل عظیم دنیا را به دیده‌ی حقارت می‌نگریستی و دست از آن می‌کشیدی، و سرکشی دشمنانت را به آسانی از خود دور می‌کردی. تو فرزند سلاله‌ی نبوت و نوشندۀ عصارۀ حکمت بودی و به سوی بهشت نعیم کوچیدی. خداوند در این مصیبت بردباری و صبری نیکو عنایت فرماید. سپس این شعر را خواند: اِن لَم اَمُت اَسَفاََ علیکَ فَقَد اَصبَحتُ مُشتاقاََ الی المَوتِ