بریده‌ای از کتاب چیزهایی که نمی توانیم بگوییم اثر کلی ریمر

متوجه شدم یونیفرم نازی‌ها (انسانیت) را از آنها گرفته است، آنها را در بی همتا بودنشان غرق کرده و نیرویی متحد کننده به آنها بخشیده که مثل یک دیوار بزرگ به زندگی ما دست درازی می‌کند. آنها حتی (انسان) نبودند؛ قطعاتی از یک ماشین بودند که قصدشان نابود کردن بود.