بریده‌ای از کتاب خوب مثل مرده ها اثر هالی جکسون

پیپ دیگر زنگ صدایش را به یاد نمی‌آورد.چطور می‌گفت گروهبان؟ به این فکر می‌کرد که راوی آن لبخند کج را تحویل دختر دیگری بدهد،برایش لقب بسازد و به هزاران روش عشقش را به او ابراز کند:)