بریده‌ای از کتاب اعلام یک قتل اثر آگاتا کریستی

وقتی آخرین کسی که ما را به یاد گذشته‌مان می‌اندازد از دست می‌رود، بکلی تنها می‌شویم و هیچکس نمی‌تواند جای او را بگیرد. من خودم برادرزاده، خواهرزاده و دوستان صمیمی زیادی دارم، اما هیچ‌کدام آنها زمان بچگی با من نبوده‌اند و مرا نمی‌شناختند، هیچ‌کدام متعلق به گذشته‌های خیلی دور نیستند و خاطرات آن دوران را در ذهنم زنده نمی کنند. به همین جهت، مدتهاست که تنها شده‌ام.