بریده‌ای از کتاب عقل سرخ و سه رساله ی دیگر اثر یحیی بن حبش سهروردی

و عشق عبارت است از محبتی که از حد بیرون ر فته باشد (و عشق با یافتن مراد نماند و شوق نماند)، پس هر مشتاقی به ضرورت چیزی یافته است و چیزی نایافته است، که اگر از جمال معشوق همه یافته بودی آرزو نماندی، و اگر هیچ نیافته بودی و ادراک نکرده، هم آرزوش متصور نشدی.