بریده‌ای از کتاب جنایت و مکافات اثر فیودور داستایفسکی

این  جمله را یک بار با چشمان خودم دیدم و حس کردم. مردی سالخورده  که دچار ورشکستگی مالی شده بود، با چشمانی آکنده از اشک و صدایی خردشده از بغض از خواهرزاده جوانش که از قضا وضع مالی بسیار خوبی داشت، تقاضای کمک کرد. من آنجا شاهد بودم. مرد جوان  با خونسردی کامل گفت: به فرض که من یا فرد دیگری به شما مبلغی که برای ساکت کردن بدهکارانتان لازم است بدهد، آیا شما پول را برمی گردانید ؟
-بله حتماً.
-ظرف چه مدتی ؟ 
-یک سال شاید هم کمتر. 
- یک سال ؟ 
مرد جوان خنده ای طعنه آمیز کرد و گفت : آخر با این وضع اقتصادی افتضاح من پولی به شما بدهم  که بعد یک سال همان را بگیرم ؟ آن هم وقتی که ارزشش بعد یکسال نصف یا کمتر از آن شده ؟ من که چنین پولی ندارم‌. ولی کسی که داشته باشد آیا چنین حماقتی را خواهد کرد ؟ 
آنجا من فهمیدم که اخلاقیات در افکار مالی و اقتصادی جایی ندارد. گویا فقط حساب حساب هست و برادری به نام کاکا وجود ندارد.