بریده‌ای از کتاب طعم شیرین خدا؛ من با خدای کوچکم قهرم اثر محسن عباسی ولدی

ایــن کــه خیلیا تــو فهم دینی ادّعــا دارن، امّا طبل تــو خالیَن، دلیــل اصلیــش اینه کــه فکر می کنن کــه آدما به انــدازۀ مطالعاتی که دارن، فهم دینی شــون رشــد می کنه. این طور نیست و این یه فکر باطله. مطالعه، یه قسمت از کاره و وقتی به درد می خوره که اون عقلِ بندگی رشد کنه. بدون اون عقل بندگی، مطالعه حتّی می تونه مانع فهم عمیق دینی بشــه. می شــه یه حجاب. هرچی مطالعه بیشــتر می شه، آدم احســاس می کنه بزرگ تر شده؛ یعنی از اون احســاسِ هیچ بودنه فاصله می گیره. همین می شــه که به جای این که مطالعه، آدم رو رشد بده، به زمینش می زنه.