بریده‌ای از کتاب جنایت و مکافات اثر فیودور داستایفسکی

آدم های ناخوش احوال، خواب هایی می بینند که برجستگیشان، زنده بودنشان و شباهتشان به حقیقت، فوق العاده است. در این خواب ها گاه همه چیز ابعاد غول آسا پیدا می کند، با وجود این همه چیزش، همه وقایعش، به طرز حیرت انگیزی قابل قبول به نظر می آید؛ جزئیاتش چنان دقیق و بی سابقه است و چنان هماهنگی هنرمندانه ای با هم دارند که خواب بیننده هرگز نمی تواند در بیداری آنها را مجسم کند، ولو این که هنرمند بزرگی چون پوشکین یا تورگنیف باشد. این قبیل رویاها، رویاهای ناشی از بیماری، همیشه تا مدت ها بعد هم به یاد می مانند و تاثیر عمیقی در مزاج مختل شده و تحریک شده انسان به جا می گذارند.