بریده‌ای از کتاب آلابولا اثر زکریا قائمی

من نه آن وقت نه هیچوقت،خودم را قابل اشک کسی نه دیده ام و نه می بینیم ؛ولی لابد کسی هم هست که بدون اجازه ی تو دوستت بدارد.