من جلد یک رو خیلی دوست داشتمممم
یادمه وقتی خونده بودمش که  چهار پنج ماه از تموم کردن سریال می‌گذشت و درد دلتنگی وینچسترا امونم رو برید بود و کلی باهاش خوش گذشت.
الان بعد از دوسال و نیم دراپ کردن جلد دوم رفتم سراغش و تمومش کردم.
مثل یه اپیزود خیلی معمولی و بیسیک از سریال بود و اضافه گویی زیاد داشت و سم و دین نسبت به اینکه کرکتر اصلی هستن نصف داستان رو نبودن و یه جاهایی نمی‌تونستم بهشون وصل شم.
پتانسیل اینو داشت که پرداختش خیلی بهتر باشه🫠
      

        خیلی قشنگ بود و دوسش داشتم :')))))🌌✨
توصیفات رویاگونه ای داشت، انگار که داری در یک رویا وسط دل نیمه شب قدم می‌گذاری.
دقیقا زمانی که این احساس رو نسبت به داستان پیدا کردم شخصیت اصلی گفت:
"من نیمه شب هستم. هنوز نه دیروز است و نه فردا شده. دیروز را پشت سر گذاشته‌ام و سپیده دمی نو پیش رو است."