کتاب درباره کسانی که یک عزیز را از دست دادند و اینکه چطور باید با این فقدان زندگی کنند ولی چون بیشتر با فرهنگ آمریکایی مرتبط است  بردرد فرهنگ ایرانی نمیخوره ولی یک چند جا درمورد مثبت اندیشی و ذهنیت مثبت یک نقد ریزی می‌کنند که خیلی خوبه
      

        یک کتاب که نکته های خوبی میگه ولی این نکته ها خیلی در فضای مجازی و کانال های انگیزشی هست و کتاب تازگی نداره و برای من کتاب باید تازگی داشته باشه برای همین ستاره کم دادم 
      

        اولین کتابی که از این نویسنده خونده ام و بهترین رمان ایرانی هست تاحالا خونده ام 
از نظر من آقای مودب پور از بقیه رمان نویس های ایرانی چند سرو گردن بالاترند