خب بلاخره این ماراتن طولانی به پایان رسید ...
هری پاتر به ایستگاه آخر رسید ... همیشه بعد از تموم شدن یک سریال طولانی یا یک کتاب چند جلدی آدم یه تیکه از قلبش رو با اون اثر جا میذاره. اینکه دوباره قرار نیست کلاس های هاگوارتز رو ببینیم...قرار نیست با هری و رون و هرمیون همراه بشیم. قرار نیست از ترس اسمشو نبر واقعا اسمشو نبریم...
تمام شد و حالا مونده فقط دوباره دیدن فیلم ها که قطعا جای کتاب رو نمیگیره...
من راضی م از خوندن این کتاب ها اون هم در سن ۳۰ سالگی ...نمیدونم اگر نوجوون بودم و میخوندم بیشتر لذت می‌بردم یا نه اما الان هم لذتم رو به حد کافی بردم...
طی آخرین خبرها از خانوم رولینگ متوجه شدم که قراره کتاب های دیگه ای از دنیای هری پاتر رو بنویسه و امیدوارم که به همین خوبی باشه و ما هم زنده باشیم و بتونیم باز هم به دنیای هری پاتر برگردیم...
و اینکه یک سریال هم قراره ساخته بشه و کیلین مورفی در نقش ولدمورت هنرنمایی کنه...
هری پاتر تمام شد...و فقط یک نمایشنامه ازش مونده که نمیدونم دقیقا چیه و به زودی اونم میخونم تا کامل پرونده این دنیا تموم بشه...
با اینکه هری پاتر رو خوندم  و دوست داشتم همچنان معتقدم دنیای ارباب حلقه ها عظیم تر و جذاب تره و سائورون گردن کلفت تر از ولدمورته... حالا قصدم قیاس نیست ... هر دو اثر جذاب و هیجانی بودند و قلب ما رو به تپش در آوردن...
کتاب لحظه ای از قصه گویی دست برنداشت...هیچ‌وقت از ریتم نیفتاد و گرچه در محفل ققنوس کمی کند شد اما نفسش بریده نشد... تا لحظه آخر منتظر رویارویی ولدمورت و هری موندیم و استرسشو داشتیم..‌
هری پیروز شد ولی پیروزی رو آسون به دست نیاورد و توی این راه خیلی از افراد رو از دست داد...
و در آخر وقتشه این جمله درخشان کتاب از زبان دامبلدور رو بار دیگه مرور کنیم:

دلت برای مرده ها نسوزه هری ، برای زنده ها دل بسوزان مخصوصا کسانی که بدون عشق و محبت زندگی می‌کنند...