فوق العاده است و فکر میکنم ضروری برای همه مردم.
حتما باید جلد های بعدی رو تهیه کنم و زودتر بخونم.
روایت جنایت های حکومت ها برای دستیابی به قدرت و نمایانگر ناپایداری قدرت هایی که از این جنایات متولد شدند.

      

        شاهکار
      

        اثری بشدت ضعیف و سطحی.
از منظر داستانی واقعا چیزی نداشت. نویسنده ظاهرا فقط خواسته حرف هاشو بزنه تو کتاب و انگار سعی در ارائه داستان و روایت خیلی جذابی نداشته. و اگر هم داشته پس باید گفت داستان نویسی بلد نبوده.شخصیت پردازی کتاب هم افتضاح هست و هیچ شخصیتی برام مهم نبود حین خواندن کتاب.
کل داستان یک روند تکراریه. و اون روند تکراري هم اینه که نظام حاکم ( ناپلئون  و پیروان ) از ملت تحت سلطه ( حیوانات تحت سلطه در مزرعه)  سو استفاده میکنه و اون هارو فریب میده. البته در استفاده از واژه ی فریب در اینجا خیلی مطمئن نیستم و یکی از  اصلی ترین مشکلاتی که با کتاب داشتم هم برمی‌گرده به همین موضوع.
فریب وقتی فریبه که طرفی که داری باهاش اینکارو میکنی ( گولش میزنی و فریبش میدی ) از یک حداقل های عقلی و فکری  برخوردار باشه و قدرت تحلیل داشته باشه حتی  در حد ناچیز. ولی در این کتاب نویسنده به همین ناچیز هم بسنده نکرده و هیچ قدرت تحلیل و تفکری برای حیوانات تحت سلطه قائل نشده. خب این موضوع باعث میشه هیچ چالش و جذابیت و رقابتی بین دو گروه ( سلطه گر و تحت سلطه ) در مزرعه شکل نگیره.
خب در این شرایط دقیقا جذابیت کتاب به چی میتونه باشه ؟ 
به حرف ها و شعار های نویسنده ؟ بنده کتاب رو تهیه کردم برای خواندن یک داستان و دریافت یه سری پیام ها و حرف ها از اون داستان. ولی داستانی در این کتاب ندیدم. فقط پیام و شعار و حرف بود.فکر می کنم آقای جورج اورول علاقه ای به روایت و داستان‌گویی و شخصیت پردازی درست و عمیق نداشته و اگر هم داشته ،برای زدن حرفاش به حدی عجله به خرج داده که فراموش کرده داستانشو بنویسه.