《راز》رو بیشتر از همه در این کتاب دوست داشتم:
هم دعا کن گره از کار تو بگشاید عشق
هم دعا کن گره تازه نیفزاید عشق
شعرهای فاضل نظری برای من مثل روانشناسیه که،انگار  بدون اینکه حرف بزنم  از اون چه که در من اتفاق افتاده و میوفته خبر داره
        

          "یک تریلر روان شناختی که رهایتان نمیکند"
من کتاب جنایی و معمایی زیاد خوندم و این کتاب یکی از بهترینا بود ،طوری که گذشته روانی افراد و تاثیری که بر آینده احساسی اونها میزاره رو بیان کرده خیلی روند کتاب رو جذاب کرده است.
و اینکه کودکی فرد چقدر توی شکل گیری شخصیت بزرگسالی اون تاثیر داره ،ما همون کودکانیم با همون احساسات فقط از نظر جسمی رشد کردیم.
داستان بیماری که پس از متهم شدن به قتل شوهرش تصمیم گرفته سکوت کنه و داستانی جذاب پشت سکوت این زن است.