ما، چنان که بر می‌آید، جزئی از نظام هستیم اما در عین حال از آن بیش‌‌تر ایم.

«من» سیذارتا می‌باشم سر در نیاورده ام. از سیذارتا چیزی نمی‌دانم. بلکه از هیچ چیز دیگر در جهان تا بدین حد بی‌اطلاع نیستم.

خاصیت ذاتی فلسفه که آن را از علم متمایز می‌سازد همانا نقد و انتقاد است زیرا فلسفه اصولی را که در امور خاصه و در عرف عامه بکار می‌رود مورد نقد و تحلیل قرار می‌دهد و هرگونه تنافی و تناقض که بین این اصول باشد جست و جو می‌نماید و فقط هنگامی آنها را می‌پذیرد که پس از تحقیق انتقادی موجبی برای رد آنها نمانده باشد.

خلاقیت ذهنی ما فقط می‌تواند در قالب محدودیت‌های نوعی چارچوب عمدا اعمال شده «رها شود»، قالبی که ما در آن می‌توانیم «آزادانه حرکت کنیم»ـ فقدان این چارچوب اعمال شده لزوما به شکل باری تحمل ناپذیر تجربه می‌شود، زیرا ما را وادار می‌سازد دائما بر این مسأله تمرکز کنیم که چطور به هر موقعیت خاص تجربی پیش‌روی‌مان واکنش نشان دهیم.

فلسفه ولو قادر به پاسخ دادن به تمام سوالاتی که می‌خواهیم نباشد لااقل دارای این قدرت است که سوالاتی را طرح نماید که علاقه‌ی ما را به بررسی عالم بیشتر جلب کند و عجب و غرابتی را که در زیر سطح ظاهر عادی‌ترین و مأنوس‌ترین اشیاء و امور روزمره نهفته است بر ما عیان سازد.