برای من در هر داستانی شخصیتی چشمگیر می‌شود. 
شازده احتجاب گلشیری، در پس پشت خسرو خان احتجابی که محو می‌شود، تصویر زنی را به نمایش در می‌آورد که مدام در ذهنم پررنگ‌تر و پرصلابت‌تر ظاهر می‌شود. فخرالنساء زنی است که به آرامی ایستاده است. صدا دارد. رنگ دارد. و مهم‌تر این که فکر دارد.
ببینید گلشیری چطور او را وارد داستان می‌کند:
دهان فخرالنساء چه کوچک بود! آنقدر کوچک که وقتی می‌خندید فقط چند دندان سفیدش پیدا می‌شد. از بالا نگاه می‌کرد، از پشت آن شیشه‌های درشت عینک. دو خط قاطع گردنش هیچ وقت خم نمی‌شد. 

این را بگذارید در مقابل دهان باز و دندان‌های بزرگ فخری.. 

فخرالنساء با همین دهان کوچک برای شازده از اجدادشان می‌گوید، کتاب می‌خواند و نظم مردسالارانه و استبداد زمان خودش را به انتقاد می‌گیرد. آن هم فقط با روایت کردن. روایت با آن دهان کوچک و دیدن از پشت آن شیشه‌های بزرگ عینک.
        

          منو یاد مجموعه ابزار فانی میندازه
ولی دوسش داشتم
        

          سقوط مفهوم انسانیت
چه چیزی میتونم برای گفتن خلاصه ی کتاب بگم؟ داستان برام خیلی بهم ریخته بود پس صرفا اسمشو میزارم « تک گویی عجیب غریب» .
مارک منسون در کتاب هنر رندانه به **م گرفتن می نویسه: «همه ی ما به فردی نیاز داریم تا حقیقتی که ازش فرار می کنیم رو تو صورتمون بکوبه» و آلبرکامو در این کتاب همین نقش رو به عهده می‌گیره و به صورت غیرمستقیم شروع به نقد و قضاوت انسان و جامعه می کنه و یک شخصیت منفور رو میسازه تا صرفا این واقعیت رو به صورت مخاطب بکوبه که تفاوت آنچنانی با تک شخصیت کتاب نداره.
همون طور که در گزارشم موقع خوندن این کتاب گفتم ، فهمیدن و درک کتاب برام بسیار دشوار بود و بی شک سخت تربن کتابی بود که تا امروز خوندم و البته که ترجمه نه تنها کمکی به فهم بهتر نکرد بلکه به سختیش افزود.
مطمئنم که در آینده با یک ترجمه جدید باز سراغ این کتاب خواهم رفت تا شاید بتونم باهاش ارتباط بگیرم و درکش کنم.
در نهایت ، این کتاب رو به چه کسانی پیشنهاد میکنم ؟ کسانی که تجربه خوندن کتاب های فسلفی سنگین رو دارند و با مکتب فلسفی آلبرکامو آشنا هستند.





پ.ن: آیا تنفر از آدمیت تنفر به خود حساب می شود؟
        

          دفتر خاطرات چارلز بوکوفسکی.
اگه پایه صحبت های چارلز بوکوفسکی بنشینیم به نظرتون بهمون چی میگه؟ احتمالا میگه که گورتون رو گم کنین و بزارین از تنهاییم لذت ببرم اما در این مجموعه از تک نگاری های این مرد پای صحبتاش راجب موسیقی ، اسب ها ، مردم و نویسنده ها می نشینیم.
برای من که مدت ها در پی کشف این شخصیت مرموز بودم هرگز مصاحبه یا صحبت های دیگران راجبش کافی نبود پس چه چیزی بهتر از مدتی زندگی کردن با بوکوفسکی و خوندن تک نگاری هایی که بیشتر به خاطره نویسی شبیه میمونه ؟
آن هم در حالی که با پخته ترین ورژن این شاعر و نویسنده که به هفتاد و دو سالگی نزدیک شده و در حال نوشتن کتاب عامه پسند هست طرف هستیم.
متاسفانه چون ترجمه دیگه یا نسخه زبان اصلی این کتاب در دسترسم نبود نمی تونم بگم آیا با ترجمه ضعیفی رو برو هستیم یا بخاطر مست بودن نویسنده موقع نوشتن با بعضی بند های نامفهوم روبرو بودم ، اما در نگاه کلی ترجمه می تونست خیلی بهتر باشه و در رسوندن مفهوم موفق تر عمل کنه.
در آخر این کتاب رو به چه کسانی معرفی می کنم؟ کسایی که به شناخت چارلز بوکوفسکی علاقمند هستن و سابقه خوندن حداقل دو اثر از اون رو دارن
        

          برای چه چیز هایی در زندگی تره خورد میکنی؟
مارک منسون در این کتاب راجب اولویت ها ، فواید ساده بودن ، قدرت نه گفتن و ... حرف میزنه.
در بیشتر نوشته هام درباره ی کتاب های روانشناسی نکته ای که همیشه ذکر می‌کنم اینه که آیا کتاب حوصله سر بر بود برای یک فردی که کتاب های روانشناسی نمی خونه؟ بزارین بهتون بگم که اگه این کتاب رو بدون سانسور میخونین عمرا با مثال ها و داستانی هایی که مارک تعریف می‌کنه حوصلتون سر بره.
یک انتقاد بزرگ که به خیلی از کتابای روانشناسی میشه( واسه بعضی کتابا واقعا حق دارن) اینه که محتوای کتاب مقداری زرده و این چیزیه که تک و توک راجب این کتاب هم شنیدم ؛ اما بیاین کتاب های روانشناسی رو به چشم یک فرد ببینیم( خب واقعا هم اکثرا یک فرد نوشتتشون) به نظرتون امکان داره کل عقاید و حرفای یک فرد درست باشه؟ طبیعتاً نه!
این کتاب نکته ها و حرف های زیادی برای یاد دادن داره و همینطور نکته و حرفایی برای صرفا شنیدن و رد شدن ، و  این تو هستی که تصمیم میگیری هر نکته ی این کتاب رو در کدوم بخش قرار بدی.
در نهایت این کتاب رو به چه کسانی پیشنهاد می‌کنم ؟ کسانی که از یک قلم رک لذت می‌برند و به شنیدن یک حقیقت تلخ اما سازنده نیاز دارند و کسانی که میخوان خوندن کتابای روانشناسی رو شروع کنن.
        

          احتمالا بدونید که پیش‌مرگ به فردی گفته میشه که وظیفه‌ی چشیدن غذا قبل از یک فرد خاص مثل رهبر یا پادشاه رو داره تا از مسموم نبودن غذا، مطمئن بشن.

پیش مرگ هیتلر همون‌طور که از اسمش پیداست داستان "ماگدا ریتر" یک دختر آلمانیه که ناخواسته این وظیفه(پیش‌مرگی) بهش محول میشه و رفته‌رفته به یکی از نزدیک‌ترین افراد به هیتلر و امابراون معشوقه‌ی هیتلر تبدیل میشه.

 به نظر میاد ماگدا شخصیت ساختگی نویسنده باشه و صرفا به‌خاطر واقعی‌بودن بعضی از حوادث و اتفاقاتی که توی کتاب هست، روی جلد نوشته شده: بر اساس یک داستان واقعی

توی این کتاب همزمان که داستان زندگی ماگدا رو میخونیم،  تا حدودی با شخصیت هیتلر، بعضی از اتفاقات مربوط به جنگ جهانی دوم و توطئه‌هایی که علیه هیتلر صورت میگرفت مثل عملیات والکیری آشنا میشد.

اگه مثل من به موضوع جنگ جهانی دوم علاقه دارید، خوندنش رو پیشنهاد میکنم.