گاهی اوقات بیشتر از اینکه دلتنگ عزیزانمان شویم، دلمان برای احساسی که آنها باعث میشدند نسبت به خودمان داشته باشیم، تنگ میشود..

پایان زندگی ، پایان راه نیست..))

به مامان بگو گریه نکنه..اگه میدونست اینجا چجوریه هیچوقت غصه نمیخورد :)

ما برای عشق زاده شده ایم اما تنفر آموختنی است ،اینکه در پِی کدامشان باشیم، بستگی به خودمان دارد..

ما با ترس زاده نمیشویم بلکه، جایی از زندگی آنرا می آموزیم..