او من را به عنوان یک دوست می‌بیند. فکر کنم به همین دلیل است که متوجه بعضی کارهایی که نمی‌توانم خوب انجام بدهم، نمی‌شود. او فقط چیزهای خوب را در من می‌بیند، چیزهایی که حتی خودم همیشه نمی‌بینم. شاید چیزی که او می‌بیند، منِ واقعی است. مارکوسِ واقعی. نمی‌دانم....