در انقلاب اسلامی اسلام کتاب و سنت جایگزین اسلام خرافه و بدعت؛ اسلام جهاد و شهادت جایگزین اسلام قعود و اسارت و ذلت؛ اسلام تعبد و تعقل جایگزین اسلام التقاط و جهالت؛ اسلام دنیا و آخرت جایگزین اسلام دنیا پرستی یا رهبانیت؛ اسلام علم و معرفت جایگزین اسلام تحجر و غفلت؛ اسلام دیانت و سیاست جایگزین اسلام بی بندوباری و بی تفاوتی؛ اسلام قیام و عمل جایگزین اسلام بی حالی و افسردگی؛ اسلام فرد و جامعه جایگزین اسلام تشریفاتی و بی خاصیت؛ اسلام نجات بخش محرومین جایگزین اسلام بازیچه دست قدرت‌ها؛ و خلاصه اسلام ناب محمدی صلی الله علیه واله وسلم جایگزین اسلام آمریکایی گردید.

در مدرسه انقلاب که امام ما بنیان گذارد، بساط اسلام سفیانی و مروانی، اسلام مراسم و مناسک میان تهی، اسلام در خدمت زر و زور و خلاصه اسلام آلت دست قدرت‌ها و آفت جان ،ملت‌ها برچیده شده و اسلام قرآنی و محمدی(صلى الله عليه واله وسلم)، اسلام عقیده و جهاد، اسلام خصم ظالم و عون مظلوم، اسلام ستیزنده با فرعون‌ها و قارون‌ها و خلاصه اسلام کوبنده جباران و برپاکنندهٔ حکومت مستضعفان سربر کشیده است.

در انقلاب اصل بر حرکت است؛ حرکتی هدف دار، سنجیده، پیوسته، خستگی ناپذیر و سرشار از ایمان و اخلاص. در انقلاب به گفتن و نوشتن و تبیین اکتفا نمی‌شود؛ بلکه پیمودن و سنگربه سنگر پیش رفتن و خود را به هدف رساندن، اصل و محور قرار می گیرد. گفتن و نوشتن هم در خدمت همین حرکت در می‌آید و تا رسیدن به هدف _یعنی "حاکمیت بخشیدن به دین خدا" و "متلاشی ساختن قدرت شیطانی طاغوت" -ادامه می‌یابد: 《هُوَ الَّذِى اَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدى و دينِ الحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِهِ وَ لَو كَرَه المُشركون》

اشتباه بزرگ توده‌های عظیم مسلمان امروز در سراسر دنیا این است که توحید را از حیطه ذهن به حیطه زندگی نمی‌آورند این است که شیطان‌ها به نام خدا دارند حکومت می‌کنند. اشکال کار این است که توحید فقط در ذهن آنهاست، زندانی محفظه ذهنیت آنهاست. یعنی معتقدند که خدا "یک است و دو نیست" یعنی یک حقیقتی وجود دارد که این عالم را آفریده و او هم یکتاست و شریکی ندارد، همین؛ اما نقش این عقیده در زندگی در اخلاق ،فردی در شکل ،اجتماعی در سازندگی انسان و شخصیت ،انسان در شکل یابی جامعه و نظام سیاسی و نظام اقتصادی و تهیه قوانین و مشخص کردن دوست و دشمن و نوع برخورد با دوست و نوع برخورد با دشمن، تأثیر آن "خدا یک است و دو نیست" در این محوطهٔ عظیم زندگی کاملاً برایشان مطرح نیست. توحید را چه می فهمند امروز و در معنای توحید چه تلقین کرده‌اند به ملتهای اسلامی؟

اسلام دین توحید است و توحید یعنی رهایی انسان از عبودیت و اطاعت و تسلیم در برابر هر چیز و هرکس به جز خدا؛ یعنی گسستن بندهای سلطه نظامهای بشری یعنی شکستن طلسم ترس از قدرتهای شیطانی و مادی؛ یعنی تکیه بر اقتدارات بینهایتی که خداوند در نهاد انسان قرار داده و از او به کارگیری آنها را همچون فریضه‌ای تخلف ناپذیر، طلب کرده است؛ یعنی اعتماد به وعده الهی در پیروزی مستضعفین بر ستمگران و مستکبرین به شرط قیام و مبارزه و استقامت؛ یعنی دل بستن به رحمت خدا و نهراسیدن از احتمال شکست؛ یعنی استقبال از زحمات و خطراتی که در راه تحقق وعده الهی، آدمی را تهدید می کند؛ یعنی مشکلات راه را به حساب خدا گذاشتن و خود را به پیروزی حتمی و نهایی امیدوار داشتن؛ یعنی در مبارزه به هدف عالی که نجات جامعه از هرگونه ستم و تبعیض و جهل و شرک است - چشم دوختن و عوض ناکامیهای شخصی و میان راهی را نزد خدا جستن؛ و خلاصه یعنی خود را مرتبط و متصل به اقیانوس لایزال قدرت و حکمت الهی دیدن و به سمت هدف، اعلی با امید و بی تشویش شتافتن همه عزت و اعتلایی که به مسلمین وعده داده شده در سایه چنین ایمان و درک روشن و عمیقی از توحید است. بدون فهم درست و پایبندی عقیدتی و عملی به توحید هیچ کدام از وعده های الهی دربارهٔ مسلمانان عملی نخواهد شد.