نزدیک پایان دبیرستان، تصمیم گرفتم تنها نیمی از آنچه را واقعاً حس می‌کردم به زبان آورم. دلیل اولیه‌اش یادم نمی‌آید، اما چند سال بعد را این طور رفتار کردم. تا جایی که فهمیدم تبدیل به آدمی شده‌ام که بیش از نیمی از آنچه را حس می‌کند نمیتواند بیان کند.