اشک، عصاره و تبلور همه تلخی‌ها، همه‌ی شادمانی‌ها،همه سرگردانی‌های روح آدمی. اما اشک شور بود، چرا که شوربختی آدمیان بیش از بختیاری آن‌ها بود. سالیان دراز بود که سلسله‌ی اشکانیان منقرض شده بود، اما سلسله‌ی اشک های آدمی انقراض نمی‌یافت.