مرتضی!تصمیم های بزرگ همیشه منتظر نمی مانند تا تو در آن ها بیاویزی .بسیاری در بزنگاه تصمیم هایشان را دفن می کنند تا به وقتش آن ها را استخراج کنند،اما این وقت قضا می شود مانند نماز صبحی که قضا می شود و با هیچ قضا کردنی ،ادا نمی شود‌

هجده سالگی سن عجیبی است‌.تلاقی طوفان های روح،ارزوهای بزرگ و ترس هایی که از حسرت های احتمالی آینده در گوشه و کنار قلب و جان پنهان شده اند.