در صفحه ۷۸ کتاب آمده؛ «آدم با کسی در زندگی‌های قبلی دمخور بوده،بعد از او جدا شده. هی به این دنیا می‌آید تا او را پیدا کند،فراق می‌کشد  انتظار می‌کشد،وقتی پیداش کرد و شناختش مگر می‌تواند ولش کند؟» 
حالا من به شما می‌گویم فکرش را بکنید،اگر در این دنیا هم او را گم کند، چند زندگی دیگر را می‌بایست زیر و رو کند و با چند نفر بُر بخورد و دم بزند، تا دوباره او را پیدا بکند؟
چند زندگی را باید جستجو کرد تا به او رسید؟
      

        دهمین کتاب ۱۴۰۴
بی‌تکلف و گیرا بود؛همچنین بسیار تأمل برانگیز.
      

        هشتمین کتاب  بهار ۱۴۰۴ 
ره‌نشین قصه‌ها.
      

        و پنجمین کتاب فروردین
شاهکاری شاعرانه و دلنشین.
      

        دلتنگ دوست جدیدم مومو می‌شوم.
ای کاش گاهی برایم ایمیلی بزند و مرا در جریان زندگی‌اش بگذارد.
      

        با پادکست‌های دکتر سمیه شکری پیرامون شرح مثنوی مولانا پیش میرم.انتخاب کم‌نظیری برای شروع مثنوی معنوی مولوی .