عزیز من! تو چه می‌دانی چرا فراری‌ام از شادی!

زندگی یک رمان عشقی نیست زندگی کارگاه نجار است که در آن ابلهان ناوارد هرچه در ساختند دیوار است

ازین دوندگی آخر چه می‌رسد به جماعت جز آخوری و طنابی؟

اگر پسری علاقه داشته باشد غذایش را در قابلمه بخورد، روز عروسی‌اش هوا توفانی می‌شود.

بگو به خضر که جز مرگ دوستان دیدن دگر چه حاصلی از عمر جاودان داری صائب تبریزی