حاء سین نون..
کتاب روایتی است از زندگانی امام حسن مجتبی (ع)، در بستر زمانی شهادت امیرالمؤمنین(ع) و آغاز خلافت امام (از ماجرای صلح گرفته تا زمان شهادت ایشان...)

خیلی خوشحالم که این کتاب و مطالعه‌کردم ..
هیچوقت فکر نمیکردم اطلاعاتم درمورد امام حسن (ع) انقدر سطحی و پراکنده باشه!!

اگر مشابه این از دیگر ائمه کتاب داریم ، ممنون میشم بهم معرفی کنید 🙏
        

          هرکدوم از کتاب‌های شینسوکه رو میخونم از ته دل آهی میکشم و ذوب میشم از شدت زیبایی و خارق‌العاده بودنشون. ایده‌های ساده که وقتی بهشون فکر میکنی چیز زیادی به ذهنت نمیاد ولی اون میتونه انقدر زیبا رشدش بده و بهش بپردازه. کاش من جای تو بودم شینسوکه‌ی عزیز.
        

          درخت مقدس
_کتاب دوم مجموعه آتش بدون دود

یک طبیب، پیش از آن‌که طبیب باشد، انسان است، و یک نوع انسان، بیشتر وجود ندارد، آن هم انسان سیاسی‌ست. این من نیستم که طب را با سیاست مخلوط می‌کنم؛ این سیاست است که پایش را همه جا دراز می‌کند.
.
این کتاب ۵۰ سال بعد از داستان گالان و سولماز رو روایت میکنه؛ یعنی سال ۱۳۱۵ شمسی و دوران حکومت رضاخان.
در این زمان آق‌اویلر (پسر بزرگ گالان و سولماز) کدخدای اینچه برون است.
اوایل کتاب، داستان گالان و سولماز در قالب مکالمات افراد با همدیگه مرور میشه و وقایعی که در این ۵۰ سال اتفاق افتاده هم روایت می‌شود.
ولی اینچه برون بیمار می‌شود؛ می‌گویند: خدا بچه‌ها را صدا می‌زند.
مادرها دست به دامن درخت مقدس صحرا شده اند. بر آن دخیل می‌بندند. برایش قربانی میکنند؛ ولی بی فایده است.

آق اویلر برای درمان بچه ها تصمیمی میگیره و این تصمیم محوریت  داستانه...
.
به نظرم درخت مقدس همانند پلی میان کتاب اول و سوم است و میتوان گفت آتش زیر خاکستر است.
این کتاب را در این جمله میتوان خلاصه کرد: «با مغز خودت فکر کن نه با مغز پوسیده ی گذشتگان! مگذار که اراده ی مردگان به جای اراده تو بنشیند، و راهی که آن‌ها رفته اند، باز رفتنش به تو تحمیل شود!»
.
دوست داشتنی ترین شخصیت این کتاب برای من، آت میش، پسر کوچک آق اویلر، بود.❤️
شاید چون عمیقا احساساتش رو درک می کردم.
«آن‌قدر مهربانیِ سرباز نکرده در وجودش بود که می‌توانست تمام صحرا را از محبت انباشته کند_ و هرگز نکرده بود. قدمی به محبت که برمی‌داشت و پاسخ آن، باب میلش نبود، تحملش تمام می‌شد و دستش به تفنگ می‌رفت.»
 .
شخصیت آق اویلر هم برای من حرف های زیادی داشت.
«آق‌اویلر، حرفی را که گمان می‌کند درست است، بدون گفت و گو و بلافاصله می‌پذیرد، و هرگز فرصت نمی‌دهد که طرف، حرفش را ثابت کند و از این ثابت کردن، لذت ببرد.»
.
عکس های بالا سمت راست و پایین سمت چپ: آلاچیق های ترکمنی رو نشون میده که بهشون یورت گفته میشه.
ولی عکسی که در طبیعته مربوط به ترکمن های ایران نیست. مشابه یورت های ترکمنی رو قزاق ها و ... هم دارن.
اگر شما اطلاعات بیشتری دارید، برای من بنویسید🌱
( این دو عکس از اینترنت هستن)
.
_بیست و یکم شهریور ۰۲


        

          نادر ابراهیمی در کتابِ صوفیانه‌ها و عارفانه‌ها می‌گوید: هیچ مکتبِ اجتماعی - سیاسی در ایران، به قدرِ تصوفِ راستین، ضدِ نظام‌های فاسدِ ظالم نبوده‌است. من می‌گویم: نمونه بارزش  همین مکاتیب.

امام محمد غزالی از چهره‌های مهمِ جهانِ اسلام است که سال‌ها در مدارسِ نظامیه تدریس کرده، کتاب‌های کم‌نظیری نوشته، بر شخصیت‌هایی نظیرِ سعدی تاثیر گذاشته و بعد همه این‌ها را رها کرده و گوشه‌نشین شده.

این کتاب مجموعه‌ای است زیبا و اصیل از نامه‌های فارسیِ او که در سال‌های پایانیِ عمرش نوشته. در تمامِ نامه‌ها، صداقت و بی‌باکیِ غزالی کاملاً هویداست. جایی به سلطان سنجرِ سلجوقی نوشته: پشت و گردنِ مومنان از بلا و محنتِ گرسنگی بشکست. چه باشد که گردنِ سُتورانِ تو از طوقِ زَر فروبشکند؟! در جای دیگری، بعد از این که فخرالملکِ وزیر را به بادِ انتقاد می‌گیرد می‌گوید: علاجِ این چنین مصیبت، آبِ چشم بُوَد نه آبِ انگور.

سابقاً مقداری از کیمیای سعادت را خوانده بودم و مقداری از محجه‌البیضاء فیض کاشانی که تفسیر و اصلاحیه‌ای است بر احیاء‌علوم‌الدین غزالی. الآن بیش‌تر مشتاقِ خواندنِ آثارِ غزالی شده‌ام و مشتاقِ زیارتِ آرامگاهِ تازه‌کشف‌شده‌اش در جوارِ فردوسیِ بزرگ.
        

          سلام علیکم
من این کتاب رو صوتی در فراکتاب گوش کردم 
بسیار عالی بود و کلمات و عبارات مقام معظم رهبری مثل همیشه راهگشا بودن و بسیار امیدوار کنند و در اوج بلاغت و فصاحت .
امام حسین علیه السلام رو می شه با این کتاب بهتر شناخت و با اهداف قیام و اهداف حماسه ی اربعین حسینی بهتر آشنا شد .
در کل بسیار عالی
حتما توصیه می کنم
        

          مهربونی پسرک به پیرمرد...
        

          کتابی کوچک و زیبا با اشعاری داستان گونه و پندآمیز.
شیرینی و حکمت سخن همراه با موزون بودن ابیات خستگی رو از تن درمیاره.