نظرات منفی زیادی در مورد علی شریعتی وجود دارد و گاها درست است. 
اما رُک بودن اون در مسائلی اینچنین مهم و حیاتی برای من مفرح بخش بود. البته بر این باورم که نظرات تندرویانه یا بدبینانه ای به بعضی از تحرکات شیعیان داشت و آن هارا لازم نمی دانست، در حالی که آن ها لازم و مهم بودند اما این به معنای رها کردن دیگر حوزه ها نبوده و نیست. 
بیان قوی و صراحتش جذب کننده است و گذر به کتاب ها و نوشته هایش در کنار کتاب های شهید مطهری موجب آگاهی و دور ماندن از انحرافات احتمالی می شود؛ و اطمینان بخش تر است. 
      

        من داستانای اساطیری زیاد دوست ندارم، اما با وجود اینکه اصل داستانش همون شاهنامه بود و برام تکراری بود، اما واقعا برام جذاب بود. شاهنامه رو عمیق تر حس می کردم و می فهمیدم و برام ملموس تر بود. 
در کل یه کاری کرد که بخوام برم جلدای دیگشم بخونم و از افسانه های ایران باستان خوشم بیاد.