بیشتر برای اولین مطالعات درمورد زن و در کل جای زن در جامعه بسیار کتاب خوبیه و بدلیل داستانی بودن متن روان و ساده ای داره درعین اطلاعات کامل و جامعی که در اختیار خواننده قرار داده.
        

          واقعا خدا رو شکر می کنم که این هفتصد صفحه «داستان»! تموم شد و میتونم کتاب دیگری رو شروع کنم و ازش لذت ببرم. این کتاب واقعا منو گیج کرد. چون اسمش رو قبلا بارها شنیده بودم و کتاب معروفی محسوب میشه پس فکر می کردم کتاب خوبیه. از طرفی هم امتیاز گودریدز بالایی داره و هم نقل قول های به شدت مثبتی پشت جلد کتاب چاپ شده بود. در طول صد صفحه ی اول همش منتظر بودم متن بهتر باشه یا گاهی فکر می کردم شاید من هنوز نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم، اما حالا که کل کتاب رو خوندم و هیچی بهتر نشد، مطمئنم که یک ستاره کاملا تصمیم درسته!!

از جمله ویژگی های منفی کتاب:
۱- بسیار بسیار بسیار طولانیه. اصلا نیازی به هفتصد صفحه نوشتن برای چنین داستان و ماجراهایی وجود نداشته. کتاب از سه بخش تشکیل شده و به نظرم بخش دوم میتونست کاملا حذف بشه. 
۲- شاید به جرئت بگم ۹۵ درصد متن کتاب دیالوگه. گاهی شما ده بیست صفحه میخونی میری جلو و همینطوری ادمهای مختلفن که دارن پشت سر هم دیالوگ میگن
۳- توی متن کتاب به شدت تکرار وجود داره. مثلا اومده برای یک سری از شخصیت ها تکه کلام گذاشته اما این تکه کلام ها وسط یک داستان طولانی فقط حوصله ی شما رو سر میبره. من که دیگه از روشون می پریدم
۴- تمام شوخی های کتاب شوخی های پایین تنه ایه. تا حالا هیچ کتاب فارسی ای با این حجم از شوخی های زشت و مسائل غیراخلاقی نخونده بودم. به قدری که یک جاهایی واقعا حالم بد میشد. شوخی  هایی به غایت زشت که برای خواننده ای که بی ناموسی رو خنده دار ندونه اصلا جذاب نیست
۵- تنها شوخی متفاوت کتاب، جنون دایی جانه که البته اونم در بخش سوم بهش پرداخته میشه و در بخش های اول و دوم کتاب اون قدرها خودشو نشون نمیده. همچنان توی همه ی بخش ها، گره افکنی ها و نقاط اوج داستان و غیره مربوط به شوخی های پایین تنه ایه

حس و حال یک خطی:
مدتها بود در طول خوندن یک کتاب انقدرررر دلم نخواسته بود هرچه سریعتر تموم شه! وقتی تمومش کردم احساس می کردم از قفس آزاد شدم و بابت این حس بهش یک ستاره دادم :دی