کتابی شگفت انگیز و تعجب آور بود! از این بابت که یک نفر چگونه می تواند تا این حد انرژی مثبت و مثبت نگری در زندگی اش داشته باشد مضاف بر این که بسیار به عمل شکرگزاری که در دین مبین اسلام به آن سفارش مؤکد شده اعتقادی راسخ داشته باشد. در آیه ی هفتم سوره ی مبارکه ی ابراهیم آمده است:((اگر شکر نعمت به جای آرید بر نعمت شما می افزایم و اگر کفران کنید عذاب من بسیار سخت است.)) انگار این نویسنده ی مسیحی در حال تفسیر این آیه است. البته از هر آیین و دین و مسلکی در دنیا در خصوص شکرگزاری سخن به میان آورده و دقیقا مبحث شکرگزاری از خداوند متعال را مطرح نکرده است و فقط بحث شکرگزاری را توضیح داده است تا بتواند از میان آحاد جامعه مخاطبانی برای این کتاب پیدا کند. بیست و هشت تمرین شکرگزاری برای بیست و هشت روز طراحی شده و در این تمرین ها خواننده قرار است تا از تمامی چیزهایی که دارد،ندارد،خواسته و به دست آورده و خواسته و به دست نیاورده شکر گزاری کند. جالب این جاست که به گفته ی نویسنده شکرگزاری بابت چیزی که هنوز به آن دست نیافتیم نیز باعث می شود تا به آن هدف هر چه سریع تر برسیم. به قول سعدی علیه الرحمه: هر نفسی که فرو می‌رود مُمدِّ حیات است و چون بر می‌آید مُفَرِّحِ ذات. پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.
اگر در این کتاب مشخصا به لفظ شکرگزاری از خداوند ارجاع داده می شد تصور می کردم نویسنده اش مسلمان است. خواندنش را توصیه می کنم،البته مطالعه ای عمیق،آهسته و از روی تفکر و تعمق. 
در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) آمده است:تفكر ساعة خير من عبادة ستين سنة؛ یك ساعت تفكر از شصت سال عبادت بهتر است. 
نظر حقیر این است منظور از تفکر در اینجا تفکر و تدبری است که منجر به خودشناسی و سپس خداشناسی شود.
در انتها خواندن این کتاب را به دوستداران کتب روانشناسی و مثبت اندیشی توصیه می کنم.

علامه مجلسی 


      

        سلام،نمی دانم چرا اصطلاحا این کتاب دل من را برده، از زمانی که آن را خوانده ام دوست دارم به مزار شهید مصطفی صدرزاده سر بزنم و فاتحه ای بفرستم،این کتاب خاطرات همسر بزرگوار این شهید از زمان آشنایی با ایشان تا زمان شهادتشان است. آن را به چند نفر از دوستانی که فکر کردم اهل دلند و با این جور کتاب ها مأنوسند معرفی کردم.