اجازه نده دانشگاه با تحصیل تو تداخلی داشته باشد

معمولا وقتی برچسبی را به یک فرد می‌چسبانید، محدودیتی را برای آن تعیین میکنید. پ.ن: برچسب مثله: معلم ، پدر ، مدیر ، وزیر ، بوکسور ، نویسنده ، بازیگر . حتی - چاق - هم یک برچسب چرا که این عبارت وقتی روی یک نفر میمونه تاثیرات روانشناختی و اجتماعی زیادی روی اون می‌زاره و این فرا تر از تاثیراتی است که مقداری چربی اضافه قراره روی یک انسان بزاره و این از نظر اجتماعی و ذهنی محدودیت هایی را ایجاد میکند. انسان باید برای کارهایش هدف ، انگیزه و برنامه داشته باشد و لازم نیست با گذاشتن اسم و بر چسب بر روی خود ، محدودیت هایی را در ناخودآگاه خودمان ایجاد کنیم. به طور مثال احتمالا اگر بشنوید که یک بوکسور حرفه ای به شکل پاره وقت معلم مهدکودک است و از کاری که میکند لذت میبرد تعجب خواهید کرد . اما در واقعیت آن شخص میتواند مانند همه انسان ها ، برای هردوی این فعالیت ها دلیل و هدف درستی داشته باشد . وقتی که برچسب گذاری را در تفکرات مان تمام کنیم ، فضای باز ذهنی را هم برای خود و هم برای جامعه ایجاد میکنیم.

مهم نیست با چه چالشی روبرو هستید ، شما پتانسیل فوق‌العاده ‌ای دارید که در انتظار شکوفا شدن است.

در نهایت، وظایف باید کوچک باشند و همین گام ‌های کوچک ما را به موفقیت می ‌رسانند.