بی خبر از نیمه ی اول این داستان، خوندمش و کمی عجیب به نظر میرسید
اما قلم نویسنده ، خیلی ظریف و زیبا بود. کاملا مشخص بود برای هر جمله نویسنده از روحش و احساسش مایه گذاشته
و همین دوست داشتنیش می کرد.
شاعری لا به لای سطرها پنهان بود
        

          همونطور که در ریویوی کتاب شب‌های تهران نوشتم، کتاب جزیره در واقع فصل پایانی کتاب شب‌های تهرانه، جایی که بهزاد و نسترن به جزیره‌ای میرن. نسترن و بهزاد به همراه آقای حیدری هر کدوم نماد یک دسته از انسانها رو بازی می‌کنند و در آخر بهزاد دگرگون شده نسترن رو میبینه.ه