خیلی دلچسب و روون بود
فضای سالهای جنگ و حواشیش، یه چیزی تو مایه های سریال وضعیت سفید، از زبون یه دختر دبیرستانی که بخاطر بمباران به همراه خانوادش و بقیه فامیلاشون میرن باغ پدربزرگش یه مدت بمونن
خلاصه که پیشنهاد می شود
        

          خب این کتاب خیلی تو حال و هوای دوران جنگ بود و اگه خیلی غرق میشدی توی کتاب میتونستی صدای بمب و تفنگ و بشنوی و از دور گرد و خاکی که از زمین بلند میشه رو ببینی…
کتابهای این سبکی واقعا بنظرم جذابن اما خب این کتاب به اندازه کتابهایی مثل “هستی” یا “چشم عقاب” لذت بخش نبود برام
ولی در کل تجربه خوبی بود خوندنش
        

          خیلی کتاب قشنگی بود و حال و هوای دوران جنگ رو خوب روایت میکرد، 
یه قلم روون و یه نویسنده ی خوب داشت و من رو کامل به خودش جذب کرد 
حتما پیشنهاد میشه 👍🏻
        

          کتابی بود بس بی مزه و بی نمک. چیز خیلی جالبی نگفته بود و داستانش هم جدید نبود. نویسنده انگار سعی کرده بود کمی ترس و رازآلودی به داستانش تزریق کند که خواننده را بیشتر به ادامه دادن کتاب ترغیب کند، اما در آخر اصلا موفق نبود.

پ.ن. درمورد راهنماهای کتاب کانون پرورش هم صحبت نمی کنم که این کتاب را (لابد به خاطر اسم و طرح جلدش) به اسم کتاب ترسناک به خریدار غالب می کنند و بعدش بدجوری می زنند توی ذوق خواننده و کلا طرف را از مراجعه بهشان پشیمان می کنند.
        

          بهترین جمله ی داستان . مهدی توی نامش به بچه ها نوشته بود:((
فرق جنگ ما با بقیه ی جنگ ها در این رابطه هست. رابطه ی اعتماد مقلد به مجتهد.