عکس ها کاوائوچی شبیه زندگی روزمه ژاپنی ها و حتی سبک معماری و تزئین اتاق هایشان ساده و آراسته است،همان طور که آن ها در فضای نشمین خانه هایشان از چیدن صندلی های بزرگ و گلدان های متعدد پشت پنجره ها پرهیز میکنند و یا قلم های زیادی را نمیتوان در قلمدان های روی میزشان دید.عکس های کاوائوچی نیز ترکیب های ساده خلوتی دارد. در این عکس ها هیچگونه هیجانی نیست و عکاس به صورت عامدانه ای در پی نمایش لحظه های محض زندگی است.آن گونه که این سوال را در ذهن ایجاد میکند که براستی چرا عکاس در برابراین موضوعات کم جذبه ایستاده است و ان ها را به قهرمان هایی برای دیده شدن تبدیل کرده است؟در یک کلام،عکس های کاوائوچی غیر قابل پیش بینی اند. او مسحور بیرون امدن یک جوجه از تخم است و آن را اتفاقی عکاسانه و بدیع می داند.برای این عکاس زن تولد و ورود به جهان پر مخاطره از دغدغه های مهم است و این حقیقتی است که زن یا می زاید و یا میبخشد و در حقیقت با این زایش بار خداوند را سبک میکند.