حضور شاعران در صحنه‌ی ادبی بی‌شباهت به قدرت‌نمایی و عرض اندام قهرمانان در میدان نبرد نیست. شاعران نیز با هیاهوی بسیار و رجزخوانی حضور خود را اعلام می‌کنند ولی توفیق آنان در گرو عوامل گوناگون است. علاوه بر این، توفیق و درخشش آنان نیز پدیده‌ای ثابت و یکدست نیست. عوامل ادبی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی مختلف موجب می‌شوند که شاعر یا شاعرانی در دوره‌هایی بیشتر مورد توجّه واقع شوند یا به آنان بی‌اعتنایی شود.

در کتاب حاضر این موضوع در قالب شانزده فصل بررسی شده است. مؤلّف در فصل‌های آغازین مبانی نظری و فرضیه‌های تحقیق را بیان کرده و در فصل‌های بعدی کوشیده است تا با نگاهی به تاریخ تحوّل شعر فارسی از آغاز تا امروز این مبانی و نظریه‌ها را با فراز و فرود و طلوع و غروب سبک‌ها، مکتب‌ها و چهره‌های شاخص شعر فارسی تطبیق دهد.

ثابت نبودن جایگاه شاعران در تاریخ ادبیات نکته‌ای بدیهی است که شاید از فرط بدیهی بودن کمتر به آن توجه شده است. توجه به این نکته چشم‌اندازی هیجان‌انگیز و جذاب را ترسیم می‌کند و افق‌های تازه‌ای را از تحول شعر فارسی به خواننده نشان می‌دهد.