یاسپرس نماینده بزرگ فلسفه هستی (اگزیستانس) یعنی فلسفه ای است که بیش از هرچیز به انسان میپردازد و هرآنچه هست را از دیدگاه او و در پیوند با او می نگرد. رویکرد یاسپرس از قلمروی زیستی- که چون پزشک به آن پرداخت- آغاز میگردد و پساز  گذر از جنبه های روانی و روان تنی که چون روان پزشک به بررسی آنها برخاست- به قلمروی هستی- که چون فیلسوف به آن رو کرد- میرسد.با آنکه بخش بزرگی از زندگانی یاسپرس در جامعه ای گذشت که زیر سلطه یک نظام توتالیتر بود، او بر خلاف کسانی که در همراه چنان نظامی هیچ کوششی را فرو نگذاشتند- بلکه آنچه فروگذاشتند، همانا ارج انسان بوده و ارزش فلسفه= برکناری از دانشگاه و خانه نشینی را بر استادی دانشگاهی که پایگاهی شده بود برای تبلیغ ایدئولوژی حاکم، برتر شمرد و بدین سان به راه فیلسوف که همانا جست و جوی حقیقت بوده و روشنگری فلسفی که آن را سلاح فیلسوف و تنها سلاح او در نبرد با بیداد و تاریکی می دانست وفادار ماند.