تو قامت بلند تمنایی ای درخت. همواره  خفته است در آغوشت آسمان بالایی ای درخت دستت پر از ستاره و جانب پر از بهار زیبایی ای درخت. وقتی که باد ها در برگ های در هم تو لانه می کنند وقتی که بادها گیسوی سبزفام تو را شانه می کنند غوغایی  ای درخت.