مجموعة حاضر شامل گزیده شعرهای «ایرج صفت شکن» است. عناوین آنها عبارت  است از: نبض اتفاق؛ شکل سکوت؛ واژه های معاف؛ لبان اعتراف؛ سطر آخر؛ برداشت تنها؛ صلیب مهیا؛ قاب برهنه؛ و صبح هیاهو. از جمله ویژگی های شعری صفت شکن ابهام است؛ به خصوص ابهامی که در نامعلوم بودن مخاطب شعری سراینده دیده می شود. او گاهی نفس و یا نیمة درونی روح خود را خطاب قرار می دهد. این شگردی است که می تواند امکان و آزادی بیش تری برای شاعر ایجاد کند که به درون خویش و هستی انسان نقب بزند. در نتیجه دغدغة اصلی صفت شکن، هستی و حیات انسان است. چرایی وجود وی و سرنوشت ناگزیر یعنی مرگ و نیستی، هراس از بیهودگی و از پا نشستن به رغم زندگی رنجبار و گلایه از بی مهری روزگار از ویژگی های زبانی او یادآور زبان شاملو است. تمامی نکات مذکور در پیشگفتار به همراه نقد و بررسی شعرهای صفت شکن آورده شده است.