مجموعه داستانهای کوتاه از مرجان شیرمحمدی که پیش از این کتاب آذر شهدخت پرویز و دیگران رو ازش خونده بودم و قلمش رو دوست داشتم. قلم روان و شیوایی داره و داستانها هم خیلی خوشخوان هستن. عنصر اصلی و وجه شبه همه داستان‌ها شاید بشه گفت دلباختگی ئه. توی آدمهای مختلف و جاهای مختلف. من پسندیدمش. میخواستم یه چیزی بخونم که حواسم رو تا حدی پرت کنه و این کتاب تاحد زیادی موفق بود. داستان آخر هم از بقیه بیشتر دوست داشتم.
        

          به تازگی این اثر خانم مرجان شیرمحمدی را خوانده‌ام و لذت برده‌ام.
از شیرمحمدی برای اولین خانهٔ لهستانی‌ها را شنیدم. از هر دو اثر لذت برده‌ام و مطمئنم شما هم لذت می‌برید. مرجان شیرمحمدی از جمله نویسندگانی است که برای خوانندهٔ آثار خود احترام قائلند. پرهیز از شلخته‌نویسی ویژگی این دست از نویسندگان است.
        

          خوب بود.داستان بوی توت فرنگی و بابای نورا رو خیلی دوست داشتم.