نویسنده در این کتاب، کوشیده برخی از عناصر عمده ی سازنده ی سیاست علمی و برخی مفاهیم سیاست گذاری در این خصوص را معرفی و تشریح کند که از جمله ی آن هاست: زبان فارسی به طور عام، زبان تخصصی حقوقی، فارسی به طور عام، زبان تخصصی حقوقی، فارسی به منزله ی عنصر بسیار مهم هویت ملی، مصداق هایی از اولویت های تحقیقاتی، وظایف فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نمونه هایی از مطالعات ایران شناختی که به علت فراموش شدن برخی از اطلاعات، توجه به آن ها جنبه ی فوریت دارد، علم بومی به ویژه در قلمرو علوم انسانی، سیاست گذاری و برنامه ریزی در برخی از زمینه های پژوهشی و آموزشی، و وظیفه ی دستگاه های سیاست گذار و برنامه ریز.