نویسنده برای بررسی پدیده "اینترنت" متاثر از نظر کیرکگارد درباره نشریات و روزنامه هاست. به اعتقاد او اینترنت نظام پایگانی را ویران می کند بی آن که جایگزینی برایش بیابد. "در واقع اینترنت با هم سطح کردن پدیده هایی که پیش از این در نظمی پایگانی چیده شده بودند، آشوبی پدید می آورد که در زمان و مکان محدود خوش آیند است، اما در نهایت، نگاه ما به عالم پیرامون را مختل می کند". وی همچنین بحث هایی مانند آموزش از راه دور، حضور در عین غیبت، و حضور و هویت مجازی را در کتاب مطرح کرده است. نویسنده در پایان خاطرنشان می کند: "در مجموع، مادامی که بدن هایمان را تایید کنیم، اینترنت با بده بستان های نامنصفانه ای که به ما عرضه می کند، چیزهایی مثل هزینه کم در برابر کارآمدی در آموزش، مجاز در برابر حقیقت در رابطه ما با اشیا و مردم، و گم نامی در برابر تعهد در زندگیمان، ممکن است در این میان مفید هم باشد. اما باید یادآوری کنم که فرهنگ ما دوباره به این وسوسه افلاطونی ـ مسیحی رها شدن از بدن آسیب پذیرمان برگشته است که منجر به نیهیلیسم می شود. این بار باید بر این وسوسه غلبه کنیم و بدن هایمان را به صرف میرا بودن و آسیب پذیر بودنشان، به همان دلیل که نیچه دریافته بود، ما بدون بدن هایمان نیستیم، تایید کنیم...".